داریوش پیرنیاکان: ردیف موسیقی ایرانی به ما زیبایی‌شناسی می‌آموزد
دومین مراسم گرامی‌داشت سالگرد «ثبت ردیف موسیقی دستگاهی ایران در میراث جهانی یونسکو»، با سخنرانی داریوش پیرنیاکان با اجرای‌های متنوع از روایات ردیف موسیقی به همت دانشکده موسیقی دانشگاه هنر با همراهی معاونت فرهنگی اجتماعی دانشگاه و کمیسیون ملی یونسکو و با همکاری بنیاد رودکی برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری جهان موسیقی ؛ پیرنیاکان در بخشی از سخنرانی خود در این مراسم گفت: «اگر بخواهیم درباره ردیف صحبت کنیم، باید از جنبه‌های مختلف به بررسی آن بپردازیم. در چنین شرایطی نخست این پرسش پیش می‌آید که اصلاً چرا این رپرتوار به دست ما رسیده و از کجا به ما انتقال یافته است؟ این جنبه تاریخی بحث است. از سوی دیگر می‌توان از منظر زیبایی‌شناسی و محتوای خود ردیف به آن نگاه کرد. متأسفانه ردیف گاه طوری معرفی شده که انگار امری موزه‌ای است، در حالی که چنین نیست. درواقع برخی دوستان و همکاران ما از یک طرف بام افتاده‌اند و برخی دیگر از طرف دیگر. خاطرم هست در بزرگداشت زنده‌یاد استاد جلیل شهناز هم عرض کردم؛ به کسانی که در رادیو نوازندگی می‌کردند به چشم دیگری نگاه می‌شد.»
این نوازنده پیشکسوت تار و سه‌تار با بیان این که افتخار داشته است که شاگرد بسیاری از استادان دوره قاجار باشد و این یکی از بزرگ‌ترین خوشبختی‌های اوست، ادامه داد: «توجه داشته باشید که این‌طور نبود که کسانی که در رادیو فعالیت داشتند، ردیف بلد نباشند و فقط کسانی که بیرون بودند بلد باشند. نه، چنین نبود. برخی ردیف را به عنوان شیوه آموزشی ادامه دادند و باید هم چنین می‌کردند. برخی دیگر آن را یاد گرفتند اما براساس سلیقه و خلاقیت‌های شخصی خود، کارهای تازه‌ای آفریدند. ارزش هیچ‌کدام هم کمتر از دیگری نیست.»
