زندگینامه بتهوون موسیقی دان و آهنگساز برجسته دنیا

بیوگرافی بتهوون (زندگینامه هنرمندان)

بتهوون یکی از بزرگترین موسیقی دانان و آهنگسازان اهل آلمان و همچنین یکی از تحسین برانگیزترین آهنگسازان تاریخ موسیقی غربی است. آثار او بیشتر در ردیف موسیقی های کلاسیک قرار می گیرد.

بتهوون به طور فزاینده ای از ناشنوایی رنج می برد. او در طول حیاتش آثار بی نظیری خلق کرد که برجسته ترین آنها شامل: 5 کنسرتو پیانو، 9 سمفونی، یک کنسرتوی ویولن و چندین اثر فاخر در زمینه کوارتت زهی، سونات پیانو، مس و تنها اپرای معروف او به نام  فیدلیو می شود.

از این نابغه عرصه موسیقی به عنوان یک فرد انتقالی نیز یاد می شود؛ زیرا او توانست دوره کلاسیک را به موسیقی غربی منتقل کند. ما قصد داریم تا در این مطلب به معرفی زندگی نامه بتهوون، این موسیقی دان بزرگ بپردازیم.

عکس بتهوون

لودویگ بتهوون، این موسیقدان بزرگ تاریخ، ارزشمندترین کارهای خود را در 10 سال پایانی عمرش، ارائه داد، زمانی که به شدت با معضل ناشنوایی دست و پنجه نرم می کرد.

او از همان سال های اولیه زندگی به موسیقی علاقه نشان می داد و از این رو تحت تعلیم پدرش قرار گرفت و پس از مدتی کریستیان گوتلوب نیفه، رهبر ارکستر، آموزش او را بر عهده گرفت.

بتهوون توانست در سن 18 سالگی زیر نظر گوتلوب اولین اثر خود را که شامل مجموعه ای از «واریاسیونها» برای «ساز شستی ‌دار» بود، را خلق کند. نامادری اش، هلن فان برونینگ در پیشرفت او در زمینه نواختن پیانو تاثیر بسزایی داشت و محبت ویژه ای بین آنها برقرار بود.

خانواده او در سال 1781 میلادی به وین سفر کرد و بتهوون در آن زمان موسیقی را زیر نظر یوزف هایدن آموزش دید. در ادامه به حدی در نواختن پیانو، خبره شد که به لقب پیانیست چیره ‌دست شهرت یافت.

مدت زیادی نگذشت که زیر چتر حمایتی کارل آلویس، شاهزاده لیخنوفسکی قرار گرفت و این اتفاق در سال 1795 باعث خلق سه «تریو پیانو اپوس 1» شد. در سال 1800 نخستین سمفونی و یک سال بعد نیز اولین مجموعه کوارتت های زهی خود را خلق کرد.

این دوره مصادف با زمانی بود که شنوایی او روز به روز رو به زوال می رفت، اما وی همچنان بر کار خود پافشاری می کرد و سومین (1804) و پنجمین (1808) سمفونی های خود را منتشر ساخت.

آخرین کنسرتوی پیانوی او که خودش در آن به عنوان تکنواز اجرا نکرد، با نام «امپراتور» توسط پیانیست مشهور Archduke Rudolf از اتریش، در سال 1810 به نمایش گذاشته شد. تا سال 1814 تقریباً ناشنوا شد و سپس از اجرای نمایش و حضور در جمع انصراف داد.

بعد از اینکه بتهوون از اجتماع فاصله گرفت بهترین و ارزشمندترین آثار خود را ساخت. در بین این آثار تنها یک اپرا به نام فیدلیو وجود داشت که سال 1805 نخستین بار اجرا شد و 9 سال بعد نسخه نهایی و اصلاح شده آن تالیف گردید.

طی سال های 1819 تا 1823 Missa Solemnis را خلق کرد و سال 1822 تا دو سال بعد از آن سمفونی نهم که آخرین سمفونی او و یکی از اولین نمونه های سمفونی کرال بود، ساخته شد. پس از این کار، آخرین کوارتت‌ های زهی خود را تالیف کرد که جز آثار پایانی اش محسوب می شد.

در نهایت لودویگ بتهوون در سن 57 سالگی چشم از جهان فرو بست اما وی همچنان پایه اصلی رپرتوار موسیقی کلاسیک است.